Na Islandii prawie nie ma dzieci z zespołem downa. Dlaczego?
czytaj dalej
Jeśli w Islandii rodzi się dziecko chore na zespół Downa, jest to skutek pomyłki lekarza. Odkąd kraj wprowadził badania prenatalne w kierunku wykrycia wad płodu zdecydowana większość kobiet ciężarnych, które otrzymały pozytywny wynik, zdecydowała się przerwać ciążę.
Na Isnaldii rodzą się średnio dwie osoby z zespołem Downa rocznie, zdarzają się też lata, gdy nie ma ich w ogóle – podsumował dr Peter McParland z National Maternity Hospital.
Tendencja ta dotyczy nie tylko Islandii. Przewiduje się, że w Danii już za 10 lat zjawisko tej wady genetycznej niemalże całkowicie zniknie ze społeczeństwa. Podobną sytuację możemy zaobserwować we Francji czy Stanach Zjednoczonych.
"Te wyniki rozpoczęły burzliwą światową dyskusję na temat słuszności postępowania islandzkich kobiet. Islandia nie zwalcza samego schorzenia, ale zabija osoby zmagające się z zespołem Downa. A to wielka różnica" – mówi aktorka Patricia Heaton, która nie kryje oburzenia.
Z jednej strony pojawiają się głosy:
„Islandia stała się pierwszym krajem, który pochwalił się eksterminacją dzieci z Downem”, „Dania chce „oczyścić” kraj”.
Przeciwnicy takiego postępowania odwołują się do statystyk podanych przez NBC News, które wykazują, że:
99% osób z zespołem Downa jest zadowolonych ze swojego życia.
97% akceptuje swoją sytuację.
96% akceptuje swój wygląd.
Pada tam również ciekawe stwierdzenie:
„Statycznie znaczna większość osób z zespołem Downa to szczęśliwi, zadowoleni i kochający członkowie społeczeństwa – to coś, czego nie można powiedzieć o osobach urodzonych bez niepełnosprawności”.

Dodano: 27.01.2022
autor: Jackson
Zobacz również
Mieszkaniec Londynu przeżył niemałe zaskoczenie, gdy natknął się na drzewo wyglądające jak w pełnym rozkwicie. Gałęzie aż kipiały od zieleni. Szybko okazało się, że „korona” drzewa składa się z papug.
czytaj dalej
Londyn od dawna jest domem dla dużej, zadomowionej populacji aleksandrett obrożnych — egzotycznych, zielonych ptaków, które wydostały się z hodowli lub zostały wypuszczone na wolność. Z biegiem lat stały się stałym elementem miejskiego krajobrazu i jednym z najbardziej wyrazistych symboli napływu obcych gatunków do południowej Anglii. Pomaga im łagodna pogoda, obfitość pożywienia w miastach oraz brak realnych zagrożeń ze strony drapieżników. W takich warunkach ich liczba szybko rosła, osiągając dziś dziesiątki tysięcy osobników.

Dodano: 23.12.2025
Dodano: 23.12.2025
Dodano: 23.12.2025
Dodano: 23.12.2025
autor: Jackson
Dodano: 23.12.2025