historia

„Przestańcie nasyłać zabójców. Schwytaliśmy już pięciu, w tym jednego z bombą, a drugiego z karabinem. Jeśli nie przestaniecie wysyłać zabójców, ja wyślę jednego do Moskwy i nie będzie potrzeby wysyłania kolejnych”.

Jak powiedziała w jednym z wywiadów, była przekonana, że przesiadka na tratwę ratunkową i odebranie pasażerów przez inny statek były zaplanowaną częścią podróży.

Od 1481 roku Radom stał się stałym miejscem rezydowania królewicza Kazimierza, syna Kazimierza Jagiellończyka, który z upoważnienia przebywającego wtedy na Litwie ojca pełnił rolę namiestnika Królestwa Polskiego. Przez 2 lata Radom pełnił rolę nieformalnej stolicy Polski.

W 1972 roku Pepsi stało się pierwszym "kapitalistycznym" towarem dostępnym w ZSRR. Ponieważ rubel nie był wiele wart na rynku międzynarodowym, Rosjanie w zamian wysyłali Amerykanom wódkę Stolicznaja.

Kiedy pod koniec lat 80. umowa miała wygasnąć, Rosjanie nadal chcieli utrzymać stały dopływ Pepsi. Podpisano umowę przekazania amerykańskiemu koncernowi radzieckich okrętów, w tym 17 okrętów podwodnych, krążownika, fregaty i niszczyciela. Do czasu sprzedaży okrętów do Szwecji, gdzie zostały one zezłomowane, Pepsi dysponowało 6. największą marynarką wojenną na świecie.

Ukraina przyjęła Deklarację niepodległości 24 sierpnia 1991 roku. 1 grudnia 1991 roku odbyło się referendum, w którym naród opowiedział się za niepodległością Ukrainy. Dzień później Polska jako pierwsze państwo uznało niepodległość Ukrainy. W chwili uznania Ukrainy premierem Polski był Jan Krzysztof Bielecki.

Memorandum budapeszteńskie to porozumienie podpisane w grudniu 1994 roku w Budapeszcie, na mocy którego USA, Rosja i Wielka Brytania zobowiązały się do respektowania suwerenności i 
integralności terytorialnej Ukrainy, oraz powstrzymania się od wszelkich gróźb użycia siły przeciwko jej niepodległości i integralności terytorialnej, a Ukraina zobowiązała się do przekazania strategicznej broni nuklearnej Rosji i przystąpienia do układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej.

Szacuje się, że osobiście zamordował około 500 więźniów obozu w Płaszowie. 13 marca 1943 roku Göth przystąpił do ostatecznej likwidacji getta w Krakowie. Żydzi mieszkający w getcie byli podzieleni na dwie grupy: w getcie A mieszkali ci, którzy "mieli przeżyć". Zostali ocenieni jako „zdolni do pracy” i mieli być przewiezieni do obozu w Płaszowie. W getcie B, oddzielonym od części A drutem kolczastym, żyli ludzie starzy, chorzy i dzieci – ci, którzy mieli zostać uśmierceni.

Göth wykazywał się szczególnym okrucieństwem, mordując zwłaszcza matki z dziećmi i starców. W trakcie pełnienia służby zgromadził wielki majątek, zrabowany ofiarom. Skala jego rabunków była tak wielka, że pomimo nieformalnego przyzwolenia na bogacenie się kosztem ofiar obozów, Göth został za to aresztowany przez władze niemieckie w roku 1944. Uniknął procesu i trafił do szpitala w Bad Tolz, gdzie 5 maja 1945 roku został aresztowany przez żołnierzy armii amerykańskiej. Początkowo ukrywał się pod inną tożsamością, ale został rozpoznany przez 4 więźniów płaszowskiego obozu.

W lipcu 1946 roku przewieziono go do Polski, gdzie w sierpniu rozpoczął się jego proces, a we wrześniu usłyszał wyrok śmierci. Wyrok wykonano 13 września 1946 przez powieszenie.