Cale zamieszanie ze dziurą ozonową zaczęło się jeszcze w latach 80-tych ubiegłego stulecia. Jej powstawanie było rezultatem emisji do atmosfery znacznej ilości szkodliwych gazów, w tym wyjątkowo szkodliwego chlorofluorowęglowodoru (znanego, jako HCFC).
W latach 80-tych tego typu związki trafiały niemal do każdej lodówki i do większosci sprayów. Później jednak odkryto, że jego emisja znacznie przyczynia się do powiększania dziury ozonowej, co nie wychodziło nam na dobre. W roku 1987 został ustalony tzw. Protokół Montrealski, który znacznie ograniczył emisję tego typu szkodliwych gazów do atmosfery.
Czy jednak przyniosło to oczekiwane skutki?
Mało tego, przyniosło to tak zadowalający skutek, że nikt się tego nie spodziewał. Dziura ozonowa obecnie cały czas się zmniejsza. Jeśli tak dalej pójdzie, to „załata” się ona całkowicie już do roku 2060 i nie będzie stanowiła dla nas żadnego zagrożenia. Jeśli więc w przyszłości będziecie się zastanawiać, czy ta czy inna decyzja ustalona przez rząd na rzecz ekologii ma jakikolwiek sens, to przykład dziury ozonowej pokazuje, że ma sens i to bardzo duży.
Zobacz również
W badaniu przeprowadzonym na University of Minnesota, studenci zostali poproszeni o policzenie zwitka gotówki składającego się z 80 banknotów o nominale 100 dolarów lub po prostu 80 kartek czystego papieru. Powiedziano im, że badacze testują ich zręczność w posługiwaniu się banknotami.
Następnie poproszono ich o zanurzenie rąk w misce z bardzo gorącą wodą, aby sprawdzić, jak bolesne jest to dla nich i jak długo mogą wytrzymać.
Wyniki opublikowane w czasopiśmie Psychological Science wykazały, że ci, którzy mieli wcześniej do czynienia z pieniędzmi, zgłaszali mniejszy ból.